Bogota

Na 11 uur in het vliegtuig te hebben gezeten kwamen we aan in Bogota. Ons hostel gaf meteen de volle Zuid-Amerika experience: we denken dat het vroeger een gevangenis is geweest. Het hostel heeft lange gangen met gaten met tralies zodat je naar de gangen boven en beneden kunt kijken. De kamers zijn inimini, Jules kon amper staan. Het warme water begaf het na douchebeurt 1 (gelukkig ging ik eerst douchen) en dat betekende meeeeega koude ijswaterdouche. Heel heftig. Maarja, wat wil je voor 6 euro per nacht?

Dag 1 was vooral Bogota rond Plaza Bolivar verkennen, met de regeringsgebouwen die Narco's kijkers zeker zullen herkennen. We hebben prachtige musea's bezocht (vooral Museo Bogota was een hoogtepunt, met alleen fotos van universiteiten en kerken...). We moesten nog erg wennen aan de hoogte, maar nu aan het einde van dag 4 hebben we weinig last gelukkig.

We zijn op ons hoede omdat onze reisgids ons vertelt ons vooral niet als gringo's te gedragen en je geen kaart uit je tas moet halen in het zicht. Wij ervaren Bogota totaal anders. De mensen zijn vriendelijk en willen je met alles helpen. Ze praten expres langzaam en duidelijk Spaans als ze merken dat je het niet helemaal kunt verstaan. Natuurlijk zijn er vast plekken waar je niet moet komen, we hebben bijvoorbeeld tijdens onze fietstour het red light district gezien. Maar op de meeste plekken ben je volkomen veilig.

We vonden de stad nog wat stilletjes, toen we aan iemand vroegen waar iedereen was gebleven bleek het dat het vakantie is en Colombianen allemaal de stad uit zijn getrokken. Wij besloten dit op dag 2 ook te doen. We hebben een tripje naar Zipaquira gemaakt, naar een ondergrondse kathedraal, ongeveer 1,5 uur rijden van Bogota. Vooral het dorpje zelf was tof, met laagbouw en leuke cafeetjes. Het reizen met de bus is echt super goedkoop, voor nog geen 6 euro pp konden we heen en terug.

Hoogtepunt tot nu toe was de biketour die we vandaag hebben gedaan. De guide, Cris (of Don Cangrejo, naar Meneer Krab omdat hij in een hamburgertent werkte) sprak vloeiend Engels en we hadden ook nog eens het geluk een private tour te hebben. Bogota op de fiets is echt tof, en Cris had allemaal mooie verhalen. Zo vertelde hij bijvoorbeeld dat er overal paintballverf op belangrijke gebouwen zit omdat tijdens demonstraties de gebouwen helemaal worden onder geschoten met verf en we hebben het gebouw gezien waar de familie van Pablo Escobar was ondergebracht.

Ik zou Marline niet zijn als ik het nu even over het eten ging hebben. We hebben nu de belangrijkste gerechten geproefd. De Arepa is vooral bij Jules populair (niet). Het is een soort mix tussen een pannenkoek en een pitabroodje van de grill met boter en kaas. We hadden er rond 12u een gegeten en om 20u savonds zaten we nog steeds vol. Heftig.

Wat we wel heel lekker vinden is de typische Colombiaanse soep, Ajiaco. Deze wordt geserveerd met avocado en sausjes. Omnom. In Colombia wordt er uitgebreid geluncht, eerst een soepje en dan vlees met rijst/aardappel/pasta (soms alle drie! Hoe bedoel je veel koolhydraten?). Echt mega lappen vlees krijg je op je bord. Maar zo lekkerrr. Savonds nemen we dan een empanada en dan zitten we ook weer vol.

Inmiddels zijn we verhuisd naar een ander hostel in dezelfde straat, wat een verademing. Het heeft een patio met hangmatten en tafeltjes en we kregen meteen een ontbijt in onze handen gedrukt bij aankomst.

Morgen gaan we de berg achter de stad beklimmen om hopelijk fantastische foto's te kunnen maken van de stad. Wordt wel een heftige klim omdat we merken dat we snel buiten adem zijn. Maar we gaan het gewoon doen. Het plan is om maandag richting het noorden te gaan. Hoe? Waarheen? Dat gaan we nu uitzoeken!

Oeps. Ik had gezegd dat ik niet van die lange verhalen ging schrijven, maar opeens was dit toch lang. Volgende keer laat ik Jules wel schrijven, die is wat bondiger :P

Veel liefs van ons!!