Capítulo 2: Después de las Galápagos y más!
Door: Marline
Blijf op de hoogte en volg Jules
08 Mei 2017 | Peru, Cuzco
Hoi allemaal!!
Hierbij het langverwachte vervolg op onze vorige blog. Binnenkort volgen onze avonturen na Lima. Over wanneer kunnen we niks beloven, als we tijd en zin hebben :)
In Quito hebben we een rustdagje gehad en vooral veel geslapen en heerlijke pasta gegeten bij een restaurantje om de hoek. Op zondag 26 maart was het tijd om naar de Cotopaxivulkaan af te reizen en daarbij naar het beroemde Secret Garden hostel waar we al veel over gehoord hadden. In het busje (natuurlijk privévervoer want na de Galápagos zijn we wel van de luxe) ontmoeten we onze groep voor de komende dagen en vooral met de Duitse Anna was er een klik (ja, weer Duits). In het hostel kregen we onze kamer te zien, dat een mini huisje was met uitzicht op de vulkaan. Zo tof!! Na de lunch gingen we de welkomstwandeling doen naar een waterval. Lekker op laarzen door de modder en door de rivier. Heel erg leuk. Marline kreeg het op de terugweg ook nog voor elkaar om voorover plat in het water te vallen, lekker! 'S avonds was het gezellig met z'n allen voor de open haard chillen en met de honden knuffelen. De warmte was wel nodig want 's nachts zakte de temperatuur ruim onder 0. Wij sliepen onder 5 dekens. Brrrrrrrr.
De volgende ochtend staat de grote wandeling met de groep op het programma, een 5 á 6 uur durende wandeling naar de top van de Pasachoavulkaan. Jules staat om 6 uur op om de Cotopaxi daadwerkelijk te kunnen zien, Marline is veel te lui. Gelukkig hebben we de foto's nog ;) We beginnen na het ontbijt de wandeling met goede moed, wel weer gewapend met laarzen en regenkleding. Omdat het veel heeft geregend de afgelopen dagen moeten we ons door de modder omhoog werken. Na ongeveer 5 uur wandelen staan we eindelijk op de top, ennnnn.... geen uitzicht. Meh. Het weer begint om te slaan en we besluiten maar weer terug te lopen. Er ontstaan een langzame en een snelle groep, omdat deze beiden niet ons tempo hebben lopen wij samen in het midden. Als we nog minstens een half uur lopen van de begroeiing af zijn begint het keihard te hagelen en te onweren. Rennen!!! Drijfnat bereiken we na 8 uur wandelen het hostel weer, wat nou 5 a 6 uur?! Het duurt tot ver na het avondeten tot we weer gevoel in onze voeten hebben.
Jules staat wederom om 6 uur op om de vulkaan te fotograferen, Marline is wederom te lui. Gelukkig werken de wolken vandaag mee en om half 8 is de vulkaan nog hartstikke goed te zien ;) Tijd voor een fotoshoot dus! Na het ontbijt vertrekken we richting Quilotoa, waar we een krater met een meer er in gaan bezoeken.
Quilotoa blijkt een zeer slaperig dorpje te zijn, de mensen zitten niet echt te wachten op toeristen en door de wolken die steeds dwars door het dorp gaan wordt het geheel helemaal een beetje mis(t)troostig. We proberen een blik in de krater te werpen maar door de wolken zien we niet veel. Dan maar warme chocolademelk en chillen! De volgende ochtend staan we om half 6 op om in de krater naar beneden te wandelen. We beginnen met een wanhopige zoektocht naar ontbijt, wat helaas pas om half 8 lukt!! Gelukkig werken de wolken mee en kunnen we in de stralende zon naar beneden lopen, wat een prachtig uitzicht!!
Na de wandeling gaan we naar Baños, een dorpje dat bekendstaat om de hotsprings en outdooractiviteiten. Omdat we de afgelopen dagen veel hebben gedaan hebben we eerst een fijne rustdag waarop we alleen de hotsprings bezoeken, heel tof om tussen alle ouwe Ecuadorianen te badderen. Natuurlijk ook even gezellig gekletst over bier en voetbal ;). Op dag twee regent het KEIHARD, we hadden eigenlijk een fietstocht op het programma, maar daar hebben we niet veel zin in. We doen heel lang weer vrij weinig (we hebben een fijn hostel dus dat gaat makkelijk) en na de lunch komt een medewerker van het hostel met het nieuws dat we 's middags kunnen raften, wel een beetje wild water vanwege de regen. Maar we moeten het maar gewoon doen. Dat iemand gisteren z'n arm uit de kom had terwijl het water rustiger was moeten we maar vergeten. Marline is HEEL zenuwachtig, Jules ook maar dat mag ie niet laten merken. Tijdens de uitleg op de oever van de rivier spreken we allebei van de zenuwen geen woord Spaans meer waardoor we niet helemaal begrijpen wat ons te doen staat. Lang hebben we niet om erover na te denken, hup we moeten de rivier op! De golven blijken ongeveer 3 keer zo hoog te zijn als de boot op sommige plekken, eng!! We worden allebei een keer uit de boot geslingerd, wat minder eng is dan we in eerste instantie dachten. Toen we na ongeveer een uur klaar waren dachten we 'Ah jammer'. Dus we vonden het leuk ;)
De volgende dag worden we gevraagd of we tegen een hoge korting een groep van 17 personen willen joinen op een fietstocht naar een waterval. We besluiten om dit te doen, we zijn toch Nederlanders dus als we kunnen besparen doen we dat... De groep blijkt MEGA irritant. Ze kunnen echt voor geen meter fietsen. Op bergweggetjes gaan ze op de andere helft rijden en ze vinden het stoer om door tunnels te rijden waar groot op staat dat voor fietsen verboden is. Na een half uurtje zijn we er wel klaar mee en zeggen tegen de gids dat we ze wel bij de waterval zien.
Na de waterval is het tijd voor weer een spannende activiteit: ziplinen! Het valt op zich best mee met de zenuwen. We ziplinen over een kloof heen en weer terug. Terug in Baños besluit Jules nog even van de brug te bungeejumpen, wat Marline toch net ietsje te ver gaat (ietsje maar). 'S avonds ontmoeten we Julian uit Lichtenstein en de Nederlandse Bram en hebben een gezellige avond met all you can eat pizza en bier.
Na Baños wordt het echt tijd om richting het zuiden te trekken. We overnachten een nacht in Riobamba op weg naar Cuenca. Cuenca blijkt een leuke koloniale stad te zijn, we slapen in een veel te duur hotel tegen een hoge korting (Yes!) en lopen de slechtste free walking tour die we ooit gehad hebben. Na Cuenca reizen we nog meer richting het zuiden, naar Loja met het idee om vanaf daar de oversteek naar Peru te maken.
We kopen een kaartje voor de bus naar Piura, kopen een vliegticket van Piura naar Lima en alles lijkt helemaal goed te gaan. Tot we de volgende ochtend op het busstation komen en ons doodleuk werd verteld dat de bus niet gaat, en gisteravond toen ze het kaartje aan ons verkochten ze dat al wisten. Vanwege de overstromingen is de weg te slecht. Fijn, maar wij hadden ons vliegticket al gekocht voor de volgende dag...
We besluiten maar meteen richting Guayaquil te gaan om vanaf daar maar naar Lima te vliegen. Na een reis van al zo'n 10 uur komen we aan in het hostel. Hier liggen we eventjes op bed en checken de vliegprijzen naar Lima, wow, 450 euro pp. We besluiten hulp te vragen aan de medewerkers van het hostel en zij vertellen ons dat er gewoon nachtbussen naar Piura gaan, dus we zouden ons vliegtuig de volgende avond nog moeten kunnen halen.. Wij hadden er een hard hoofd in, de weg Guayaquil-Piura is langs de kust, dus zal ook wel hard getroffen zijn door de overstromingen, maar toch. We pakken onze tassen weer en betalen de kamer (ja zo aardig waren ze nou ook weer niet :P) en gaan weer op pad. Op het busstation kunnen we inderdaad een kaartje kopen naar Piura en als we twee uur later in de bus zitten kunnen we het pas echt geloven, yes! Het gaat ons lukken.
Na een reis van nog eens 15 uur, inclusief drie uur in de rij bij de douane komen we aan in Piura. Hier hebben we zelfs nog 5 uur voor het vliegtuig vertrekt die we doorbrengen op het vliegveld. 'S avonds om 11 uur komen we aan in ons hostel in Lima, na alles bij elkaar een reis van 40 uur. Pff!
Lima blijkt een mooie zonnige stad. We slapen in Miraflores, een rijke buurt waar een speciale belasting wordt betaalt om de veiligheid te waarborgen. We lopen langs de zee, proeven van het Peruaanse eten (YAM), lopen de free walking tour en genieten van de plaatselijke alcoholische versnapering Pisco Sour.
Veel liefs van ons!
P.S Ja, we lopen achter met de blog. Maar het is zo'n gedoe met de foto's. Volle telefoons enzo. Maar we doen ons best en proberen snel de Perú-update te plaatsen.
P.S.S De foto's komen weer op Facebook, omdat we anders nog steeds moeten betalen.
Hierbij het langverwachte vervolg op onze vorige blog. Binnenkort volgen onze avonturen na Lima. Over wanneer kunnen we niks beloven, als we tijd en zin hebben :)
In Quito hebben we een rustdagje gehad en vooral veel geslapen en heerlijke pasta gegeten bij een restaurantje om de hoek. Op zondag 26 maart was het tijd om naar de Cotopaxivulkaan af te reizen en daarbij naar het beroemde Secret Garden hostel waar we al veel over gehoord hadden. In het busje (natuurlijk privévervoer want na de Galápagos zijn we wel van de luxe) ontmoeten we onze groep voor de komende dagen en vooral met de Duitse Anna was er een klik (ja, weer Duits). In het hostel kregen we onze kamer te zien, dat een mini huisje was met uitzicht op de vulkaan. Zo tof!! Na de lunch gingen we de welkomstwandeling doen naar een waterval. Lekker op laarzen door de modder en door de rivier. Heel erg leuk. Marline kreeg het op de terugweg ook nog voor elkaar om voorover plat in het water te vallen, lekker! 'S avonds was het gezellig met z'n allen voor de open haard chillen en met de honden knuffelen. De warmte was wel nodig want 's nachts zakte de temperatuur ruim onder 0. Wij sliepen onder 5 dekens. Brrrrrrrr.
De volgende ochtend staat de grote wandeling met de groep op het programma, een 5 á 6 uur durende wandeling naar de top van de Pasachoavulkaan. Jules staat om 6 uur op om de Cotopaxi daadwerkelijk te kunnen zien, Marline is veel te lui. Gelukkig hebben we de foto's nog ;) We beginnen na het ontbijt de wandeling met goede moed, wel weer gewapend met laarzen en regenkleding. Omdat het veel heeft geregend de afgelopen dagen moeten we ons door de modder omhoog werken. Na ongeveer 5 uur wandelen staan we eindelijk op de top, ennnnn.... geen uitzicht. Meh. Het weer begint om te slaan en we besluiten maar weer terug te lopen. Er ontstaan een langzame en een snelle groep, omdat deze beiden niet ons tempo hebben lopen wij samen in het midden. Als we nog minstens een half uur lopen van de begroeiing af zijn begint het keihard te hagelen en te onweren. Rennen!!! Drijfnat bereiken we na 8 uur wandelen het hostel weer, wat nou 5 a 6 uur?! Het duurt tot ver na het avondeten tot we weer gevoel in onze voeten hebben.
Jules staat wederom om 6 uur op om de vulkaan te fotograferen, Marline is wederom te lui. Gelukkig werken de wolken vandaag mee en om half 8 is de vulkaan nog hartstikke goed te zien ;) Tijd voor een fotoshoot dus! Na het ontbijt vertrekken we richting Quilotoa, waar we een krater met een meer er in gaan bezoeken.
Quilotoa blijkt een zeer slaperig dorpje te zijn, de mensen zitten niet echt te wachten op toeristen en door de wolken die steeds dwars door het dorp gaan wordt het geheel helemaal een beetje mis(t)troostig. We proberen een blik in de krater te werpen maar door de wolken zien we niet veel. Dan maar warme chocolademelk en chillen! De volgende ochtend staan we om half 6 op om in de krater naar beneden te wandelen. We beginnen met een wanhopige zoektocht naar ontbijt, wat helaas pas om half 8 lukt!! Gelukkig werken de wolken mee en kunnen we in de stralende zon naar beneden lopen, wat een prachtig uitzicht!!
Na de wandeling gaan we naar Baños, een dorpje dat bekendstaat om de hotsprings en outdooractiviteiten. Omdat we de afgelopen dagen veel hebben gedaan hebben we eerst een fijne rustdag waarop we alleen de hotsprings bezoeken, heel tof om tussen alle ouwe Ecuadorianen te badderen. Natuurlijk ook even gezellig gekletst over bier en voetbal ;). Op dag twee regent het KEIHARD, we hadden eigenlijk een fietstocht op het programma, maar daar hebben we niet veel zin in. We doen heel lang weer vrij weinig (we hebben een fijn hostel dus dat gaat makkelijk) en na de lunch komt een medewerker van het hostel met het nieuws dat we 's middags kunnen raften, wel een beetje wild water vanwege de regen. Maar we moeten het maar gewoon doen. Dat iemand gisteren z'n arm uit de kom had terwijl het water rustiger was moeten we maar vergeten. Marline is HEEL zenuwachtig, Jules ook maar dat mag ie niet laten merken. Tijdens de uitleg op de oever van de rivier spreken we allebei van de zenuwen geen woord Spaans meer waardoor we niet helemaal begrijpen wat ons te doen staat. Lang hebben we niet om erover na te denken, hup we moeten de rivier op! De golven blijken ongeveer 3 keer zo hoog te zijn als de boot op sommige plekken, eng!! We worden allebei een keer uit de boot geslingerd, wat minder eng is dan we in eerste instantie dachten. Toen we na ongeveer een uur klaar waren dachten we 'Ah jammer'. Dus we vonden het leuk ;)
De volgende dag worden we gevraagd of we tegen een hoge korting een groep van 17 personen willen joinen op een fietstocht naar een waterval. We besluiten om dit te doen, we zijn toch Nederlanders dus als we kunnen besparen doen we dat... De groep blijkt MEGA irritant. Ze kunnen echt voor geen meter fietsen. Op bergweggetjes gaan ze op de andere helft rijden en ze vinden het stoer om door tunnels te rijden waar groot op staat dat voor fietsen verboden is. Na een half uurtje zijn we er wel klaar mee en zeggen tegen de gids dat we ze wel bij de waterval zien.
Na de waterval is het tijd voor weer een spannende activiteit: ziplinen! Het valt op zich best mee met de zenuwen. We ziplinen over een kloof heen en weer terug. Terug in Baños besluit Jules nog even van de brug te bungeejumpen, wat Marline toch net ietsje te ver gaat (ietsje maar). 'S avonds ontmoeten we Julian uit Lichtenstein en de Nederlandse Bram en hebben een gezellige avond met all you can eat pizza en bier.
Na Baños wordt het echt tijd om richting het zuiden te trekken. We overnachten een nacht in Riobamba op weg naar Cuenca. Cuenca blijkt een leuke koloniale stad te zijn, we slapen in een veel te duur hotel tegen een hoge korting (Yes!) en lopen de slechtste free walking tour die we ooit gehad hebben. Na Cuenca reizen we nog meer richting het zuiden, naar Loja met het idee om vanaf daar de oversteek naar Peru te maken.
We kopen een kaartje voor de bus naar Piura, kopen een vliegticket van Piura naar Lima en alles lijkt helemaal goed te gaan. Tot we de volgende ochtend op het busstation komen en ons doodleuk werd verteld dat de bus niet gaat, en gisteravond toen ze het kaartje aan ons verkochten ze dat al wisten. Vanwege de overstromingen is de weg te slecht. Fijn, maar wij hadden ons vliegticket al gekocht voor de volgende dag...
We besluiten maar meteen richting Guayaquil te gaan om vanaf daar maar naar Lima te vliegen. Na een reis van al zo'n 10 uur komen we aan in het hostel. Hier liggen we eventjes op bed en checken de vliegprijzen naar Lima, wow, 450 euro pp. We besluiten hulp te vragen aan de medewerkers van het hostel en zij vertellen ons dat er gewoon nachtbussen naar Piura gaan, dus we zouden ons vliegtuig de volgende avond nog moeten kunnen halen.. Wij hadden er een hard hoofd in, de weg Guayaquil-Piura is langs de kust, dus zal ook wel hard getroffen zijn door de overstromingen, maar toch. We pakken onze tassen weer en betalen de kamer (ja zo aardig waren ze nou ook weer niet :P) en gaan weer op pad. Op het busstation kunnen we inderdaad een kaartje kopen naar Piura en als we twee uur later in de bus zitten kunnen we het pas echt geloven, yes! Het gaat ons lukken.
Na een reis van nog eens 15 uur, inclusief drie uur in de rij bij de douane komen we aan in Piura. Hier hebben we zelfs nog 5 uur voor het vliegtuig vertrekt die we doorbrengen op het vliegveld. 'S avonds om 11 uur komen we aan in ons hostel in Lima, na alles bij elkaar een reis van 40 uur. Pff!
Lima blijkt een mooie zonnige stad. We slapen in Miraflores, een rijke buurt waar een speciale belasting wordt betaalt om de veiligheid te waarborgen. We lopen langs de zee, proeven van het Peruaanse eten (YAM), lopen de free walking tour en genieten van de plaatselijke alcoholische versnapering Pisco Sour.
Veel liefs van ons!
P.S Ja, we lopen achter met de blog. Maar het is zo'n gedoe met de foto's. Volle telefoons enzo. Maar we doen ons best en proberen snel de Perú-update te plaatsen.
P.S.S De foto's komen weer op Facebook, omdat we anders nog steeds moeten betalen.
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
