Somos en las nubes

Hola amigos!

Hierbij de laatste Peru-update, we zijn inmiddels alweer twee weken in Bolivia, maar daarover later meer ;)

Na het ziekzijn in Cusco hebben we onze tijd gespendeerd in de Sacred Valley rondom Cusco, waar veel Inca ruïnes te vinden zijn, je prachtige uitzichten hebt en overal waar je kijkt alpaca's en lama's ziet. Natuurlijk was het hoogtepunt van de valley Machu Picchu waar we de beroemde berg beklommen hebben, helaas geen uitzicht hadden maar gelukkig onder de wolken nog prachtige plaatjes hebben kunnen schieten. Maar ook Ollantaytambo was heel erg mooi, een klein dorpje waar de riviertjes door de straten stromen en er nog veel Inca invloeden te vinden zijn, zo worden de oude deurkozijnen bijvoorbeeld nog gebruikt door de huidige bevolking. Na de Sacred Valley waren we wel een beetje 'ruïned out', dus was het tijd voor een wandeling.

We kozen ervoor de Rainbow Mountain wandeling te doen, dit was een fantastische maar ook zware wandeling van 4200m naar 5200m. Op de lijst van dingen die waren inbegrepen bij de tour stond ook extra zuurstof, maar dit hebben we gelukkig niet nodig gehad.

Na de wandeling zijn we naar Puno gegaan, de laatste stop in Peru. Vanaf hier hebben we een tweedaagse tour gedaan naar de drie eilanden in het Titicacameer: Uros, Amantaní en Taquile. Uros is een zogenaamd floating island, door de bewoners zelf gemaakt van riet en aarde. We hebben een demonstratie gehad van hoe het eiland gebouwd wordt en we hebben gevaren op de Mercedesboot, gemaakt van 2000 plastic flessen. Amantaní was het hoogtepunt. Hier hebben we bij een familie geslapen, gegeten, ons in klederdracht gehuld en meegefeest op lokale muziek.

Terug in Puno hebben we onze laatste avond in Peru gevierd met een chique diner om nog wat dingetjes te proberen: koeienhart, cavia en echt goed alpacavlees onder begeleiding van plaatselijke muziek en dans. Cavia was niet zo'n succes, veel botjes en weinig vlees.

De oversteek naar Bolivia was helaas lastiger dan gedacht. Marline was haar migratiepapiertje kwijt en dacht alles al goed geregeld te hebben in Puno, maar bij de grens bleken de kopieën van het paspoort niet goed genoeg. Een stressvol uur volgde met een en weer geren (en op hoogte is dit geen pretje) naar een kopieerapparaat en een buschauffeur die dreigde onze tassen uit de bus te halen. Gelukkig mochten we uiteindelijk de grens over en was alles weer goed. Het migratiepapiertje van Bolivia raken we dus geen seconde uit het oog..

Onze eerste stop in Bolivia was Copacabana (niet te verwarren met de beroemde variant in Brazilië ;)) waar je heerlijke verse forel uit het Titicacameer kan eten voor minder dan 4 euro en je spectaculaire zonsondergangen hebt. Ook ligt Isla del Sol op een uurtje varen afstand, de geboorteplek van Manco Capac, de persoon die het Incarijk heeft gesticht en het is ook nog eens de geboorteplek van De Zon. Dit eiland konden we niet missen natuurlijk. Helaas was het noorden afgesloten voor toeristen omdat de lokale bevolking met elkaar overhoop ligt, maar op het zuidelijke deel hebben we ons prima vermaakt met een wandelingetje hier en een hamburgertje daar.

Na Copacabana zijn we doorgegaan naar La Paz, daarover kunnen jullie alles lezen in de volgende blog ;)

Liefs,
Jules en Marline